بینش معاصر

شنبه، شهریور ۰۳، ۱۳۸۶

انتخابی دشوار و سرنوشت ساز

بین انتخابی بس دشوار به تنگ امده ام.ادامه کار در بخش دولتی ویا انتخاب بخش خصوصی.

چند روزی می شود که استعفا داده ام و صرفا برای پیشگیری از قفل شدن کارها برای رتق و فتق امور چند ساعتی را به یکی از دفاتر کارم می روم.دوران خوب و سرشار از تجاربی گرانسنگ را سپری کردم و همه این ها را وامدار مدیریت هوشمند مدیر ارشدم هستم که با تفویض اختیار و اعتماد شرایط مناسب کاری را برایم مهیا ساخت.

از حمید رضا درخواست کرده ام یک سایت زیبا به نام خودم طراحی کند تا رزومه ام را به منظور کوشش برای فعالیت در بخش خصوصی آماده کنم.

از یک سوی هنگام بررسی بخش خصوصی در ایران و به ویژه بخش خصوصی حوزه فرهنگ و هنر در می یابم که بخش خصوصی در ایران چیزی جز یک توهم بیش نیست. ویا حداقل سرمایه در گردش این بخش بسیار ناچیز و باز هم وابسته به دولت است.

در هر حال از اینکه هر از چندی به دلیل بسته شدن فضای کاری ناچار به تغییر سمت و شغلم می شوم و ازدیگر سو به باورم، قدردانی منزلتی و مادی مناسبی از کوشش هایم نمی شود بر ان شده ام تا این بار دل به دریا بزنم و از این عرصه بطور کلی خارج شوم ویا به بخش خصوصی منتقل شوم.در هر حال هر تغییری هزینه دارد و باید به جد آمادگی تامین و پرداخت هزینه اش را فراهم کنم.