بینش معاصر

شنبه، مرداد ۱۷، ۱۳۸۸

حکمت یافته هایم

توقعات خودمان از دیگران را کاهش دهیم.

آنگونه با دیگران رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتار کنند.

به موقعیت و داشته های دیگران حسادت نکنیم.

ما از یک نقطه شروع ، مسابقه زندگی را آغاز نکرده ایم.

شادی دیگران را خراب نکنیم.

روزانه چند نفر را تحسین کنیم، همه آدمیان نیازمند تحسین هستند.

رمز موفقیت ، ایمان به هدف، انضباط در اجرای برنامه و صداقت با دیگران است.

سرزنش سم برقرارای ارتباطات میان آدمیان است.

برای کسب دلیری برای تغییر و درک لحظات دعا کنیم و نه بدست آوردن مسائل کوچک مادی.

به قول و پیمان خویش در هر شرایطی وفادار باشیم.

کمک به محرومان را وظیفه بدانیم نه کاری از سر ترحم و لطف.

هرگز ناامیدی را به دل راه ندهیم جهان در اختیار باورهای بزرگ است.

به افکار بزرگ بیاندیشیم و اما از شادی های کوچک لذت ببریم.

سعادت جز احساس آرامش درونی نیست.

هراز گاهی فرصتی را به مراقبه و تنهایی سپری کنیم.

به دنبال فرصت ها باشیم و نه امنیت دایمی . شادمانی و حیات در بهره برداری فرصت هاست.

هرگز به مقدسات دیگران توهین نکنیم اما از نقد آن ها نهراسیم.

در بهترین محله ممکن زندگی کنیم اما در عوض از یک اتومبیل معمولی استفاده کنیم.

ابراز مخالفت با خوشروئی و مهربانی را بیاموزیم.

برای همه موجودات زنده احترام قائل شویم.

از دو واژه متشکرم و خواهشمندم بسیار زیاد استفاده کنیم.

با رفتار خطا مبارزه کنیم و نه با خطا کار.

حس همدردی و نوعدوستی را در خود تقویت کنیم.

خشم، نفرت و کینه کاهنده وجودند، بکوشیم کمتر متاثر از آنها باشیم.

شجاعت را وانمود کنیم حتی اگر چنین نباشیم.

هر سال یک سفر سیاحتی برویم.

بهتر انجام دادن کارهای کوچک بهتر است از انجام دادن کارهای بزرگ نیمه کاره.

از بکار بردن کلمات کنایه آمیز احتراز کنیم ، کنایه و ملامت سم ارتباطات است.

وقتی تلفنی صحبت می کنیم با انرژی و محبت حرف بزنیم.

همیشه یک مداد و یک یادداشت همراهمان باشد.

هفته ای یک بار به پدر و مادرمان تلفن کنیم.

به کهنسالان به دیده احترام بنگریم.

آماده باشیم تا تاوان بی اعتمادی مردم را بپردازیم.

خون و آبرو مهمترین چیزیست که باید آنها را در هر حال پاس داشت.

مومن با خدا سخن می گوید و سودا گر از خدا.

تقید به مذهب یک موقعیت شخصی است که می تواند مراتب وصول به فضیلت و رستگاری را فراهم کند.

فرزندانمان را بخاطر آنچه هستند دوست بداریم نه آنچه می خواهیم باشند.

با تبعیض و پیش داوری مبارزه کنیم.

هرگز قدرت اراده مان را برای تغییر خویش دست کم نگیریم.

راه های پیشگیری از رنج و درد را بیاموزیم و بکار بندیم، علاج و چاره گران قیمت تر است.

همیشه یک شی زیبا پیش رو داشته باشیم.

از یک حیوان در خانه نگهداری کنیم.

زندگی بسیار کوتاه است از لحظه به لحظه آن باید لذت برد.

بکوشیم از دو واژه " اما " و " ولی " کمتر استفاده کنیم.

از هر فرصتی برای ابراز محبت به عزیزانمان استفاده کنیم.

فراموش نکنیم که هیچ چیز آن اندازه که در ابتدا بنظر می رسد، مهم نیست.

بجز مواردی که بطور مستقیم به مرگ و زندگی مربوط است همواره خود را رها کنیم و آسوده خاطر باشیم.

باور کنیم که جهان تجلی اوست. او که بی صورت است اما در قالب صور ما ظاهر می شود.

باور مردم مهم نیست، مهم این است که تا چه میزان به باورهایشان پایبندند.

مهم نیست چه کسی حق دارد مهم این است که چه چیزی حق است.

از دیگران انتظار رفتار طبیعی داشته باشیم اما خودمان بکوشیم با فضیلت رفتار کنیم.

باور کنیم آدمیان را نمی توان تغییر داد مگر خود بخواهند.

برای بروز آزادی اراده و عدالت در جامعه انسانی کوشش کنیم.

مستند سازی تجارب و رعایت اخلاق ما آدمیان را از دیگر جانداران متمایز می کند.

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]



<< صفحهٔ اصلی