سومین سالی که گذشت(2)


ملک فهد پادشاه عربستان سعودی نیز در این سال در گذشت.گرچه وی در پنج سال اخیر عملا فاقد نقش در اداره کشور بود و شاهزاده عبدالله(پادشاه فعلی) کشور را اداره می کرد اما او نماد دوران سنت عربستان وبلکه نماد سنت شیخ نشین های خلیج فارس هم بشمار می رفت.

وزیدن تند باد کاترینا و کشته و آواره شدن هزاران نفر آن هم در ایالات متحده امریکا، یک بار دیگر غلبه قهر طبیعت را بر دانش و مهارت آدمیان قرن بیست یکم به اثبات رسانید.

مردم عراق در پس سرنگونی صدام حسین به دست نیروهای امریکایی، طعم انتخابات ازاد را هم چشیدند ودر این سال، برخلاف اختلاف های میان دسته های مذهبی (تسنن و شیعه) وقومی(عرب وکرد) به پیش نویس قانون اساسی که البته در هفته اخر اصلاحات موثری بر آن وارد شد، رای مثبت دادند.

یک هواپیمای دیگر از ناوگان هوایی کشور دچار نقص فنی شد تا بیش از شصت نفر از سرنشینانش که عمدتا خبرنگاران بودند(نه آخرین) قربانیان سیاست های احمقانه مقامات مسئول کشور در تنظیم روابط خارجی باشند.

یک کشتی مسافرتی مصری با هزارو چهار صدنفر سرنشین هنگامه بازگشت از حج، در دریای سرخ غرق شد و ناخدا و ملوانانش با اولین قایق نجات خود را نجات دادند و مفهوم مسئولیت پذیری را برای نسل های امروز و فرداباز خوانی کردند.

روزنامه های دانمارکی و در پی آن نروژی با تکیه بر نامحدود بودن مرز آزادی بیان با درج کاریکاتورهایی از پیامبر، به تحقیر مسلمانان و اسلام پرداختند تا نگرانی خودشان را از گسترش بنیادگرایی که به زعم آنان برخواسته از اسلام است را بروز دهند.مسلمانان اما دو گونه پاسخ را در پی هم دنبال کردند.گروهی با به اتش کشیدن سفارت خانه ها و اماکن متعلق به آن دولت ها به برداشت اروپاییان از اسلام خشونت پرور دامن زدند.عده ای نیز در کویت ، ترکیه وقطربا برپایی سمینار و نیز تظاهرات ارام و شیک، چهره ای منطقی و معاصر از مسلمانان و اسلام را به نمایش گذاردند. که البته پیروان گروه دوم اندک بودند.

در سالی که گذشت بازهم جنگ سوانح رانندگی در ایران جان بیست و هفت هزار نفر را گرفت تا این میزان قربانی، پنج ونیم برابر کشته های ارتش امریکا در جنگ با عراق باشد. وما به همین استدلال(دفاع از جان مان) بتوانیم از حق مسلم دارا بودن انرژی هسته ای سخن بگوییم.

دراین سال درآمد همه سینمای ایران دوازده میلیارد تومان بود تا با نصف هزینه تولید سریال های تلویزیونی هماوردی کند.فیلم آفسایدنیز به کارگردانی جعفر پناهی بر خلاف نظر وزیر(فرهنگ و ارشاد اسلامی) دولت دکتر احمدی نژاد با مجوز ارشاد به برلین رفت تا جایزه ویژه هیات داوران آن جشنواره را دریافت کند و ثابت کند، سینمای ایران فربه تر از آنی است که بتوانند در چنبره تنگ چشمی ها مهارش کنند.