بینش معاصر

یکشنبه، اسفند ۲۱، ۱۳۸۴

سومین سالی که گذشت(1):


مرگ رهبر لهستانی کاتولیک های جهان عاملی شد تا رهبران اغلب کشورها به مناسبت آیین خاکسپاری وی در واتیکان گرد هم آیند .در این میانه، سید محمد خاتمی نیز حضور داشت و شایعه ای مبنی برسلام و تعارف با همتای اسراییلی اش(همشهری ، موشه کاساو) در مطبوعات و رسانه های جهان به ویژه داخلی منتشر شد.وبالاخره پس از چند روز شور و مشورت کاردینالها در پشت در های بسته،کاردینال بندیکت آلمانی بر کرسی پاپ اعظمی تکیه زدتا همچنان سفید پوستان، خلافت مسیح را دردست داشته باشند.

در سالی که گذشت، نظامیان سوری پس از سی سال از حیاط خلوت خود لبنان خارج شدند.این اتفاق در پی ناآرامی ها و اعتراض های متوالی بیروت در پس حادثه ترور رفیق حریری نخست وزیر فقید لبنان رخ داد.از سوی سازمان ملل متحد نیز هیاتی حقیقت یاب برای کشف عاملان ترور(رفیق حریری) تشکیل و به دخالت سوریه در طراحی ترور اشاره کرد.عبد الحلیم خدام نیزکه در زمان رهبر فقید سوریه حافظ اسد از معدود مهره های حاکمیت رژیم سوریه به حساب می آمد ساز مخالف خوانی آغاز کرد و با ترک قدرت و اقامت در اروپا بشار اسد(ریس جمهور فعلی سوریه) را عامل مرگ رفیق حریری معرفی کرد.


دکتر احمدی نژاد در پی یک دوئل ایدئولوژیک، سردار خلبان قالیباف را در بیت رهبری به کناری نهاد وخود شخصا نمایندگی رهبری را در اداره چهارساله کشور بطور مستقیم برعهده گرفت.در این میان اما اختلاف آرای حجت الاسلام کروبی و آیت الله هاشمی رفسنجانی نیز افاقه نکرد و داور(رهبری)،سوت ادامه بازی را میان دکتر احمدی نژاد( که اینک نقش یک اپوزیسیون را بازی می کرد) وآیت الله هاشمی رفسنجانی (که تجلی ناکارآمدی نظام در تامین حداقل رفاه و آسایش در بیش از بیست و پنج سالپس از انقلاب بود) کشید.
طبقه متوسط سر خورده از ناکامی هشت ساله اصلاحات در انتخابات شرکت نکرد.سپاه انبوه فقر ومحرومیت اما، خسته از جدال سیاسی بی پایان اصلاح گرایان و محافظه کاران،آرای خود را به دکتر احمدی نژاد واگذار کرد، به آن امید که قدرت رااز فساد اقتصادی حاکم پاک کرده و سهمی از نفت را بر سر سفره ها اورد.

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]



<< صفحهٔ اصلی