برلین از نگاه من

- برخلاف تصورم از معماری وشهر سازی برلین، این شهر دارای چند نوع معماری متفاوت بود.سبک روسی، معماری مدرن(سازه های فلزی و شیشه) ومعماری سنتی آلمانی شبیه انچه در دوران رضاخان در تهران، تبریز و اصفهان ساختمان ها و ابنیه دولتی را بنا کرده اند.

- متوسط قد مردان برلین حدود180سانتیمتر است که برای آدمی به قامت من(163) بسیار چشمگیر می نمودند.
- در مقایسه باتوکیو و پاریس اجاره بهای خانه در برلین، مناسب تر است.
- حضور پلیس بسیار نامحسوس بود وهر از گاهی آن هم در شب خودرو های بنز یا بی ام پلیس برلین مشاهده می شد.

- کمتر از 200 متر از دیوار حایل برلین را برای ماندگاری و ثبت در تاریخ نگاه داشته اند و بقیه در شهر سازی وادغام دوبخش برلین از میان رفته است.
- برخلاف فاصله فرودگاه پاریس(چهل و پنج دقیقه) و توکیو(شصت دقیقه) فاصله فرودگاه تا شهربرلین، بسیار کوتاه بود و در کمتر از بیست دقیقه به شهر می رسیم.البته به زودی از فرودگاه( امام خمینی) تا تهران نیز هفتاددقیقه در راه خواهیم بود.

- در فروشگاه ها و بازارهای برلین از اغلب کشور ها(اورو گوئه، پاکستان، هند، چین ، کره،تایلند،سوئد،اسپانیا، فرانسه، بنگلادش و...) کالا مشاهده می شد وتنها در یک فروشگاه کالا ونام ایران دیده شد. آنهم فروشگاه عرضه انواع چای بود که در کنار بیش از یازده سرزمین تولید کننده چای، نام و نقشه ایران نیز روی پاکت های عرضه شده نقش بسته بود.

- همزمان با حضور من در برلین، فستیوال فیلم برلین نیز در جریان بود وشبی به دعوت سینماگران ایرانی برای دیدن فیلم آفساید به کارگردانی جعفر پناهی که در بخش مسابقه این فستیوال، ایران را نمایندگی می کرد به کاخ جشنواره( بنایی با سازه های فلزی و نمایی تماما از شیشه) رفتم . هنگامه ورود شیخ عبدالکریم سروش را نیز پس از شش سال ملاقات کردم. وچه شب شور انگیزی بود، تماشای فیلم افساید وگپ و گفتگوی کوتاه باشیخ.