روزگاري موزائيك تفكرم دينداري بود ودر مواجه با پديده شتابان مدرنيت همه تلاشم جور چيني وگزينش آن بخش از تكه پازل هاي مدرنيت بود كه كمترين تنش را با سنت دينداريم داشته باشد.رفته رفته اما حجم و تعداد تكه هاي پازل مدرنيت آنچنان خودشان را بر آن موزائيك تحميل كردند كه ديگر نمي توان جز دلداگي و شیفتگی بر اندك گزاره هايي از آن؛ اثري ازچارچوب موزائيك نخستين را يافت.