بینش معاصر

شنبه، تیر ۰۶، ۱۳۸۳

خوانده بودم كه تاكنون اورانيوم را غني شده به فروش نرسانده اند وتاكنون اين اقدام به دليل مخاطراتش شدني نيست.والبته براي دارا بودن فن آوري اتمي توانايي غني سازي ان ضروري است.براين اساس در حيرت بودم كه چگونه رييس جمهور موقتمان(حجت الاسلام روحاني)پيشنهاد توقف داوطلبانه تعليق غني سازي اورانيوم را در اجلاس تهران به سه دولت اصلي باشگاه اروپا داده بود.
در هر حال در پي ناكامي ايران از انجام تعهدات اروپا در برابر انچه داوطلبي ايران در تعليق غني سازي اورانيوم رخ داد.اينك ايران از سرگيري غني سازي اورانيوم را به اگاهي دول اروپايي و البرادعي رييس آژانس انرژي اتمي رسانده است.تاآنان در سه ماهه باقي مانده براي تعيين تكليف ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت ويا مختومه كردن آن با چشماني بازتر به موضوع بينديشند و عمل كنند.
پيشترها دردرس تئوري روابط بين الملل مي اموختم كه سلاح اتمي سلاحي است براي استفاده نكردن و درنهايت مي تواند سلاحي بازدارنده به حساب آيد؛ چراكه استفاده از اين سلاح برنده اي ندارد.وچه زيبا و ديپلماتيك نگاشته بود قوچاني در سرمقاله روزنامه شرق با عنوان تقوای اتمی مقدمه بمب اتمی؛ كه از منظر جامعه جهاني نظام ايران فاقد تقواي لازمه دارابودن سلاح اتمي است و برهمين مبناست كه جهان؛ نگران دستيابي ايران ؛ به سلاح اتمي است.

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]



<< صفحهٔ اصلی