اگر او نباشد كه پشتوانه اخلاق شود ايا هر چيزي مجاز نيست؟ايا بدون او فداكاري براي ديگران يا هر ايده اي؛ ابلهانهه ترين كار نيست؟در نبود او تحمل رنج و سختي براي پيشرفت ايندگان حماقت نيست؟خودداري از انجام اميال وخواسته ها ي غريزي وبي پايان بشري (در هر شرايط) بيهوده نيست؟بدون او ديگر چيزي به نام اخلاقي و غير اخلاقي معنا ندارد.
راستي او چيست؟؟؟؟
ولتر گفته است: اگر خدا نبود حتما اختراع مي شد.
نيچه مي پرسد: خدا اشتباه انسان ويا انسان اشتباه خدا ؛كداميك؟
مشروعیت او را برهیچ دینی مبتنی نسازیم تا همیشه برایمان بماند.