رستگاری در هشت و بیست دقیقه‌ی شهریور!


ترس و نگرانی از آینده ، سراسر سیستم اداری محل کارم را فرا گرفته است.سیاهه‌ی وزرای پیشنهادی دکتر احمدی‌نژاد، این نکته را برای مدیران ارشد (و هم‌‌چنین برای مدیران هم‌طرازم) روشن ساخته است که هریک از افراد پیشنهادی هم که منصوب شود، باز جایی برای ادامه‌ی کار آنان نیست.من اما براین باورم که آمدن هر کدام از آنان، چندان به ضررم نخواهد بود. چراکه در این دوساله‌ی اخیر، تجربه‌ی تذبذب و انباشت تردید مدیران ارشدم در تصمیم گیری، جایی برای لذت بردت از همکاری با آنان برایم باقی نگذاشته است.کسی چه می داند؟ شاید با آمدن وزرای پیشنهادی دکتر احمدی نژاد، من نیز رستگار شدم!