بینش معاصر

یکشنبه، اسفند ۲۴، ۱۳۸۲

چندي پيش شبي را تا به صبح با حسن و دوستش(علي) كه به تازگي از كانادا بازگشته بود و عزم اقامت دايم در ام القراي جهان اسلام و حومه را داشت گذرانديم.علي از اپارتايد پنهان كارفرمايان كانادايي ودر يك كلام از برخوردهاي دوگانه حكومت اين كشور در برابر تخطي از قانون بين يك كانادايي و يا كله سياه (شرقي) سخن مي گفت و موارد متعددي را هم مثال مي اورد.او كه اينك همسري ايراني تبار هم از كانادا برگزيده بود توصيه مي كرد كه قدر و منزلت اتمسفر ايران را بدانيم ودر ايران بمانيم.اما من وبيشتر حسن نمونه هاي از تنگي فضا چه در عرصه معيشت و چه در عرصه فرهنگ وسياست را در سرزمينمان براي رد راي او مثال مياورديم تا او را بر اوضاع اينجا كه قريب چهار سال ازان بي اطلاع بوده اگاه گردانيم تا درست تر بتواند برماندن يا بازگشت به غرب داوري كند.
ان شب از شكل گيري حيات و حلقه مفقود شده داروين در پيدايش ادمي نيز سخن به ميان امد ودر همين اثنا تلويزيون سنك فرانسه هم مستند بازسازي شده اي را از ادميان ماقبل تاريخ براساس تحقيقيات باستان شناسان نشان مي داد كه حكايت از مهاجرت انسان نئاندرتال از غرب به نزد هموساپيانسها ي مستقر در مديترانه شرقي يا فلسطين اشغالشده داشت. مباحث انشب با اين جمعبندي كه ادمي با مطالعه جغرافياي هستي و تاريخ حيات به حقارت خويش وخواسته هايش پي مي برد پايان يافت.

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]



<< صفحهٔ اصلی