براساس اعلان نشریه برنامه ارگان سازمان مدیرت و برنامه ریزی، چهل و هشت میلیون و دویست هزار نفر در این دوره انتخابات، واجد صلاحیت برای رای دادن می باشند.
به پیش بینی من حداقل تعداد رای دهندگان هجده میلیو ن نفر و حد اکثر میزان مشارکت بیست و پنج میلیون نفر خواهد بود .شما چه پیش بینی می کنید؟

پس نوشت:

امروز پس از نوشتن مطلب بالا به مناسبتی فیلم مستند روزگار ما ، کار خانم رخشان بنی اعتماد را دیدم.این فیلم در ابتدا با معرفی چند جوان که عمدتا ازفرزندان(پگاه آهنگرانی/ باران کوثری/رضا داودنژاد ومیلاد صدرعاملی) فیلم سازان هستند وکوشش های آنها در حال راه اندازی یک دفتر انتخاباتی برای سید محمد خاتمی در دور دوم ریاست جمهوری می باشد، شروع می شود.
چند دقیقه نخست فیلم، به نمایش شور و هیجان صادقانه جوانانی که برای معنا بخشی به خود و نیز یاری کردن کسی که با صداقت وجدیت ، پیگیری مطالبات شان جلوه می نمود می پردازد.
فیلم اما پس از بیست دقیقه، قصه خویش را با دنبال کردن انگیزه های زنانی که در وزارت کشور برای نامزدی ریاست جمهوری ثبت نام کرده بودند، ادامه می دهد.بنی اعتماد موفق می شود با پنج نفر از انان مصاحبه کند وانگیزه های آنان را جویا شود.احقاق حقوق زنان، رفع تبعیض و فقر ستیزی ترجیع بند برنامه های تمامی آنان بود.دراین میانه اما قصه زندگی یکی از ثبت نام کنندگان به نام آرزو(خدیجه بیات) زن مطلقه ای که با دختر و مادر نابینایش در یکی از محلات بسیار فقیرجنوب شهر تهران در یک اتاق استیجاری زندگی می کند،بار روایت فیلم مستند روزگار ما را تا پایان بر دوش می کشد.خانه به دوشی، تحقیر، فقر و تبعیض سهم آرزو از اجتماعی است که در آن زندگی می کند ودر آن سوی، گذشت، پایداری و عشق به فرزند برای برپا کردن فردایی بهتر، همه سازو برگ آرزو در نبردی نابرابر است.