چندی پیش نظر م را درباره شرکت در انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری در نظرخواهی خورشید خانم، نوشتم. به نظر می رسد شخص رهبری نظام فقهی ایران که پیشتر گاه رای دادن در هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در مقابل دوربین تلویزیون، بهترین گزینه را برای اداره کشور، با اظهار تاسف از عدم امکان انتخاب مجدد وی، شخص هاشمی می دانست، اینک اما نه تنها وی را بهترین گزینه نمی داند بلکه از نامزدی و اتنخاب احتمالی وی احساس نگرانی نیز دارد. چرا که از میان نامزدهای فعلی جسور ترین وشاید دردسازترین آنها برای استمرار شیوه فعلی اداره کشور( حداقل در حوزه نظری) دکتر معین می باشد که در خوشبینانه ترین حالت خاتمی دومی خواهد شد که مآلا کاری(تامین مطالبات مردمی) از پیش نخواهد برد. اما آن کس که درمیان نامزدهای فعلی، می تواند(تاکید بر امکان است) در برابر رای رهبری، پیشینه ای از شیخوخیت و مالکیت انقلاب رادرفهم مصالح و نیزمیراث داری رهبر فقید انقلاب با خود در چنته داشته باشد، کسی نیست جز شخص هاشمی. براین اساس منطقی خواهد بود که دغدغه فعلی رهبری، پیشگیری از حضور هاشمی در انتخابات اتی باشد. که البته این دغدغه با توجه به پیشینه دراز دامن همراهی این دو ونیز احتمال عدم توفیق،علاوه بر انجام دقت های بسیار ضروری و جزیی در پیگیری این امر، مجال بروز آن نیز صرفا در لایه های عمیق تری از نزدیکان وی ممکن است.