در استانه بيست و پنجمين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي سرزمينمان چه خوب مي شد حاكمان به نحو مسالمت اميزي نسبت به واگذاري قدرت به منتخبان معاصر(فارغ از انكه كه باشد و با چه انديشه ) جامعه اقدام مي كردند( انچه كه در نيكاراگوا و افريقاي جنوبي و چندي پيش به نحو اندكي در چين با استعفاي همه اعضاي قديمي حزب كونيست رخ داد). برگزاري يك همه پرسي در باره نظام حاكم با معرفي چند گزينه رايج واز جمله جمهوري اسلامي ؛ شرايط مطلوبي را فراهم مي اورد تا هم ملت بار ديگر بخت و اقبال خويش را براي طي كردن راه زندگي و زيست در جهان و تعامل چند جانبه با ديگر ملل بيازمايد و هم دولت بتواند مجددا با اقتدار منبعث از مشروعيت متكي بر ملت نسبت به پيشبرد اهدافي كه ان را نمايندگي ميكنند مصمم و راسخ باشد.
مگر نه اينكه محمد كه فرستاده خدا بود چندين نوبت براي اعلام وفاداري و تعيين مسوليت مسلمانان از انان بيعت(ابراز موافقت مردمي عصري) ستاند(عقبه اولي؛عفبي ثاني؛تحت الشجره و رضوان) وهنگامه ورود به يثرب با تنظيم نخستين معاهده چند جانبه مراعي با ديگر مذاهب و اقوام مستقر در يثرب مدينه را بنا نهاد.مگر نه انكه امام اول شيعيان با بيعت با ديگر خلفاي راشدين وايفاي نقش مشاوره بر راي دمكراتيك عصرش(اهل حل وعقد)تاييد گذارد وتا اقبال مردمي پس از قتل عثمان نيافت خلافاي منتخب مبتني بر خرد عصري را مشروع مي شمرد و از ادعاي زمامداري خويش بعنوان حق مشروع خويش برمسلمانان سخني نگفت(گرچه بعدها جسته و گريخته از اينكه خلافاي پيش از او كمتر ازوي لياقت داشته اند شكوه كرد).حتي فرزند نخست ان امام هم كه با اقبال مردمي بر خلافت تكيه زد پس از درگيري با شياد زمان(معاويه) و درك اينكه ادامه اين وضعيت به نفع مسلمانان نيست طي توافقنامه اي استعفا داد واز همه مهمتر حسين شهيد نيز عليرغم عهد شكني معاويه در تعيين جانشيني خويش پس از انكه بيعت مردمان كوفه را نيابت از مسلم احراز كرد به رودرروي با نظام عهد شكن برخاست وشب عاشورا يارانش را برترك عهده بيعت فراخواند.رهبر كبير انقلاب نيز در روز ورود به ايران و در جمع مردم مستقبلش چند نوبت بر مشروعيت خويش براساس اقبال مردمي سخن گفت(من به پشتوانه اين ملت ؛ من از انجاييكه اين ملت مرا قبول دارد دولت تعيين مي كنم؛ من توي دهن اين دولت مي زنم ) .
ايا با ا ين رفتارهای مستند تاريخ ديني حق نداريم که از حاکمان فقهی سرزمینمان بخواهيم؛ اينك كه بگمان بخش قابل توجهي از جامعه حاكمان و نوع حكومت اعماليشان مورد پسند نيست با برگزاري يك همه پرسي برای انتخاب نوع حكومت با نظارت مجامع جهاني به واگذاري حکومت مردم به خودشان به رايشان گردن نهند.