عماد ادین باقی را که به سواد و دانش عصری و اخلاق می ستایمش در مقاله ای با عنوان اصلاح طلبی بازیگرانه یا تماشاگرانه به نقد انفعالی بودن مردم و نشستن و تماشا کردن بازیگران عرصه سیاست(اصلاح طلبان)پرداخته است.اما ایشان که به حق به ستایش از رفتار مدنی می پردازد اشاره ننموده است که اگر رای ندادن ویا رای دادن رفتار ایجابی برای خروج از تماشاگری نیست ؟پس چه رفتاری می تواند ایرانیان را از تماشاگر به بازیگری تبدیل کند؟؟
بنظر می رسد واقعیت اینست که جناح موفق محافظه کار با گروگان گرفتن امنیت و حاکمیت ملی جایی برای اقدام موثر برای اصلاحات باقی نگذارده ضمن انکه اصلاح طلبان و در راس انها خاتمی نیز با فرصت سوزی وبه خیال نزدیکی به اقایان به قصد اصلاح انان قدم به راه بی بازگشتی گذاردند که اینک در ان بن بست بسر می بریم.به گمان من اینک تنها راه غیر رادیکال ومسالمت امیز جلب توجه و حمایت سازمانهای بین المللی بمنظور پیگیری مطالبات ایرانیان از طریق چانی زنی و فشارهای جهانیست.