من وجهان من(پایانی)

در حوزه نوانديشي فقهي(در پرتو نوانديشي ديني) ايت الله منتظري با استنباطي تازه كوشيد تا تناقض آزادي انديشه و حق انتخاب

مذهب را با حكم فقهي ارتداد سامان بخشد (وی تصريح می کند که: "مجرد ترديد و يا تغيير عقيده پس از تحقيق اگر اتفاق افتاد موجب اعدام نيست.") گام موثري كه در سال پيشين با پذيرش حقوق بشردرمقابل حقوق مومنان، آغاز شده بود.

از ديگر سو ايت الله قابل (از شاگردان مبرز ايت الله منتظري) نيز كه براي رهايي از آزار واذيت هاي دادگاه ويژه روحانيت رحل اقامت در ديار فارسي زبان تاجيكستان افكنده است مي كوشد تا با فراغ بال وپارادايمي نوين (جايگزيني شرع عقلي به جای عقل شرعي) در پي پاسخگويي به پرسش ها و استفتائات مردماني باشد كه هنوز دل در گرو مذهب دارند اما مقتضيات معاصر مانع از سرسپردگيشان مي شود.

مراد فرهاد پور؛ اميد مهرگان و نيز مهدي خلجي نيز با نقد نوانديشي ديني و نيز جلوه پيشرو تر آن معنويت؛ بر ناممكن بودن مطلوبيت انفصال بخشهايي از سنت وبكارگيري آن بخش ها در جهان معاصر تاكيد كردند. من اما اين گونه دريافته ام كه جهان يكسره در حال وانهادن گذشته و حركت به سوي اينده بوده است در اين مسيركه در ابتداي راه آدمي چيزي جز سنت ندارد رفته رفته و به آهستگي بخشهاي كمتر منعطفش كمرنگ و مآلا حذف و ديگر بخشهاي داراي قابليت انعطاف بيشتر تداوم مي يابند.همين بخشها نيز درگذر رويدادها و تحولات بسته به ميزان انعطاف داراي تاريخ مصرف مي باشند وچنانچه بتوانند حداقلي از ويژگيهاي كاركردي خويش را كه براي آن بوجود آمده اند ؛حفظ نمايند باقي مي مانند ودر غيراين صورت به تاريخ مي پيوندند. بر اين اساس در بحث معنويت كه يك نگرش و سلوك كاملا شخصي است ودر پي بالابردن استانه درد بشر براي فراهم ساختن زندگي شيرين و تسهيل رنج حيات آدميست ؛ مي توان با وام ستاني ازبخشهايي از سنت به اين هدف نائل شد واين سلوك كاملا شخصي جايي را براي نفي ديگراني كه در اين تجربه شريك نيستند باقي نمي گذارد. چرا كه (معنويت)تجربه اي كاملا شخصي و داراي كاركردي براي مومن به آن مي باشد. واز سوي ديگر براي جامعه به شدت مذهبي و نه ديندارانه ايران؛ چاره اي جزگسترش نوانديشي ديني در سطح براي فراهم آوردن امكان خروج از بن بست سنت و راهيابي به مدرنيته را نمي شناسم.

ودست آخر اینکه امروز این وبلاگ وارد سومین سال ولادتش می شود.شاداب و کم رنج باشید.