بینش معاصر

پنجشنبه، بهمن ۳۰، ۱۳۸۲

سؤال اينجاست كه آيا اعضاي شوراي نگهبان جسارت آن را يافته‌اند كه حتي در مقابل دستورات حضرتعالي، كه به زعم ايشان «حكم حكومتي» بوده، ايستادگي كنند؟! و يا آن گونه كه شايع شده با وجود ابلاغ نظرات علني، به گونه‌اي ديگر از سوي شما مأذون به اصرار و ابرام بر ردّ غيرقانوني و گسترده صلاحيت‌ها بوده‌اند؟ ادامه نامه نمایندگان

درست درسال 1951 بود که کشورهای اروپایی برای تاسیس اتحادیه ذغال سنگ وفولاد گردهم امدند.و پس از پنجاه سال اینک در یک اتحادیه کاملا یکپارچه با قانون اساسی و پول واحد متمرکز شده اند. در شرق و به ویژه خاورمیانه اما سرنوشت پیمان های سنتو/اکو/سازمان کنفرانس اسلامی و...به کجا می انجامد؟ بنظر می رسد اقداماتی(تشکیل اتحادیه های فرا ملی) از این دست تا تحقق پیش فرض های لازم( باور علمی/اینده نگری و جهانی اندیشی) نزد افکارعمومی عرابه داران قدرت این کشورها به نتیجه ملموسی نرسد.

آن روح سركش مرموز كه خاتمي را خاتمه دوران خشم و خشونت ديد و خنديدن را در مقايسه با گريستن برگزيد، آن روح سركش و مرموزكه يك ملت را واداشت تا با هرگونه اسلحه اي وداع كند و قلم را براي دفاع از حيثيت خويش برگزيند و در انتخابات مجلس ششم حافظان مصلحت نظام را به بايگاني راكد تاريخ رهسپار كند، آن روح سركش مرموز كه وقتي رهبران كشور خيابانهاي شهر را از دست ملت گرفتند، كاري كرد كه رهبران كشور حتي درخانه خويش نيز حاكم مطلق نباشند، آن روح سركش مرموز كه در هياهوي صدا و سيماي ابتذال و دروغ حكومت، صدا و سيماي واقعي ملت خود را به تمام جهان نشان داد، آن روح سركش و مرموز كه وقتي رهبرانش چفيه جنگ پوشيدند از تالار صلح نوبل سردرآورد، آن روح سركش مرموز..... تا ساعاتي ديگر بازهم بايد معجزه اي ديگر بيافريند. معجزه ما اين بار فرياد نيست، صدايي نمي كنيم، طوفان راه نمي افتد و رعد و برق نمي زند... ما ساكت مي مانيم، آرام مي نشينيم، ادامه...

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]



<< صفحهٔ اصلی