دعا كن زنداني( ني كولا مارگينو-روماني )از جمله فيلمهاي است كه بر نقش ايمان در حوزه روان ادمي وانرژي كه ايمان براي مقاومت برابر سختيها واميد به اينده اي بهتر توليد مي كندتاكيد دارد.داستان از اين جا شروع مي شود كه زني ميانسال را به اتهام همكاري با نازيها دستگير مي كنند ودر ميانه تحقير و توهين وانجام بازجوييهاي خشن كه با شكنجه و ضرب وشتم بدني همراه است وي براي انرژي گرفتن و تاب اوردن خويش در برابر اين فشارها به مسيح روي مي اورد وبا نوشتن و خواندن اذكار وسرودهاي كليسا بر ديوار سلولش موفق مي شود تادربرابر خواست نيروهاي بشدت خشن امنيتي روماني دوام اورد و از اقرار واعتراف به انچه انان به دنبالش هستند سرباززند. پس از گذشت چند ماه وبدون نتيجه مورد نظر بازجويان وي را به زندان عمومي منتقل مي كنند. واو در انجا هم با تقويت ايمان همبندانش ازطريق مطالعه و قرائت انجيل به دست امده از كليسايي كه اينك به انبار مواد غذايي زندان تبديل شده است انرژي و اميد به اينده را در انان زنده مي كند.

ايمان به واقع كنش خداوند در درون ماست؛كنشي كه ما را درگرگون مي سازد وباعث مي شود از نو در خدا زاده شويم.ايمان زنده؛خلاق؛
فعال وقدرتمند است. وهرگز بازنمي ايستد تابپرسد كه ايا كارهاي نيك باد انجام شود يا نه؟بلكه پيشاپيش ان كارها را انجام داده است وبي وقفه انجام مي دهد.
از اين رو جدا كردن ايمان از اعمال همچون جداكردن نور وگرما از اتش است.
مارتین لوتر