امروز يه دفعه به ياد اين ترانه اومدم :
يه روز تو باغ پاييز تو رو تکيده ديدم زدي ريشه تو قلبم تورو به جون خريدم
من از خرابه دل برات گل خونه ساختم بهارو با توديدم به بوي تو شناختم
خانم گل اي خانم گل برام سخته تحمل قدمات روي چشمام بيا به اين ور پل
(اردلان سرفراز با صداي ابي)
تازه فاو روتصرف کرده بوديم وراديو بي بي سي شامگاه پنجشنبه اين ترانه رو پخش کرده بود ومرا ياد دختري از همکاران پدرم که از بچگي دوستش داشتم مي انداخت(البته ترانه پريچهر معين هم مرا کاملا ياد دوران جبهه و مرخصيهاش مي اندازه).موسيقي خوبش باعث شد زود اونو حفظ کنم.از اون به بعد هر وقت از اون ساحل اروند به اين طرف ويا برعکس به فاو مي رفتم روي قايقهاي کوچک تيزرو اين ترانه زيبا رو زمزمه مي کردم.پايگاه ما (پست امداد )غرب شهر فاو پايگاه موشکي عراق مشرف بر خور عبدالله بود.