بینش معاصر

دوشنبه، فروردین ۰۴، ۱۳۸۲

به ميمنت نوروز اوقات زيادتري را نسبت به پيش با خانواده و به ويژه همسرم گذرانيدم ووفق ميل اوبه ديدوبازديد گذرانديم.بي مناسبت نيست از كتاب پيامبر جبران خليل جبران چند كلامي در اين خصوص بخوانيم.شما (زن و شوهر)همراه زاده شده ايد وتا ابد همراه خواهيد بود.اري شما در خاطر خاموش خداوند نيز همراه خواهيد بود.
اما در همراهي خود حد فاصل را نگهداريد.و بگذاريد بادهاي اسمان در ميان شما به رقص در ايند.
به يكديگر مهر بورزيد اما از مهر بند مسازيد.بگذاريد مهر درياي مواجي باشد در ميان دوساحل روح شما.
جام يكديگر را پر كنيد اما از يك جام منوشيد. ازنان خود به يكديگر بدهيد اما از يك گرده نان مخوريد.
با هم بخوانيد و بخنديدو برقصيد ولي يكديگر را تنها بگذاريدهمانگونه كه تارهاي ساز تنها هستند؛با انكه يك نغمه را مي نوازند.
(پيامبر؛ جبران خليل جبران)

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]



<< صفحهٔ اصلی