نقش ستاره داوود

چنانچه بنای عقلا بر ترک و وانهادن انچه باشد که توسط تبهکاران و جانیان به کار گرفته و
استفاده شده است،بدون شک تمدن ادمی در این نقطه فعلی نبود.چرا که هیچ دستاورد بشری و نعمت خداوندی یافت نمی شود که بد خواهان و فاسدان از ان بهره نبرده ویا از ان سوء استفاده نکرده باشند.برای نمونه می توان از تیغ و چاقو، قدسیت کعبه نزد بت پرستان، جمله الله اکبر در پرچم صدام و تعلق خاطر صهیو نیست ها به بیت المقدس و نقش ستاره داوود یاد کرد.

اما نقش ستاره داوود که از الحاق دو مثلث پدید امده است سابقه دیرینه در هنر نشانه ای پیش از یهود دارد.از اغاز طراحی تزیین اسلامی، همین نقش بی هیچ اشاره و رجوعی به نشانه های یهودیت در اغلب نقش مایه های معماری، گچ بری و فلز کاری به کار رفته خصوصا در قرن های پنجم و نهم هجری قمری نقش بسیار متداولی بوده است.(رجوع شود به نقوش مساجد سلجوقی در اصفهان و نایین و اردستان)
اما این نقش در میان یهودیان پراکنده در سرزمین های مختلف جهان نقشی شناخته شده و معمول نبود وتنها پس از قرن هفدهم میلادی ، این نقش نزد جامعه یهودیان پراگ به عنوان ستاره داوود و نماد یهودیت رسمیت یافت.پس از ان در اواخر قرن نوزدهم میلادی به بعد، برخی از سازمان های صهیو نیستی ان را به عنوان نشانه خود تحمیل کردند.
انچه نماددولت غاصب صهیو نیستی است، نه دین یهودیت ، نه زبان عبری و نه نقش ستاره داوود بلکه تفکر و عمل مبتنی بر ان یعنی: نژاد پرستی و غصب فرصت های دیگر هم نوعان با توسل به روز و کشتار بی گناهان است.
ظاهرا نویسنده کیهان یا نخوانده است ویا از یاد برده است که مفهوم اسلام(سلام قول من رب رحیم) چیزی جز صلح و اشتی نیست که این چنین صلح و هم زیستی را به بهانه مستمسک قرار گرفتن توسط صهیو نیست ها، تحقیر کرده و از ان نعمت الهی رویگردان شده است .