براي ديدن لاله هاي واژ گون؛ سال 1377 به گلستانكوه خوانسار رفته بوديم.پس از حظ بردن از طبيعت و مختصري كوه نوردي ؛هنگام بازگشت
به يك تابلو برخوردكرديم كه روي ان نوشته بود:با كاشت درخت به جنگ كوير بشتابيم.
روبه همراهم كه ان موقع مدير من نيز بود ودر حال گذراندن واحدهاي كارشناسي ارشد ادبيات ؛گفتم: اگر دانشجويي به بررسي نقش انقلاب و گسترش ادبيات خشونت بپردازد چه نتايج جالبي بدست مي ايد.
مي توان ماركس گونه همه چيز را در تقابل و تضاد ديد وانگاه نقش ادمي انقلابيگري وستيزه جويي خواهد شد.
راستي چه ميزان بنيادگرايي اسلامي مديون اراي ماركس است؟