درست چهارده سال پيش دردرس توسعه سياسي سميناري داشتم در باره علل عقب ماندگي ما ايرانيان.استبداد يا استعمار؟( درس دكتر سيف زاده)
دوران عباس ميرزا وليعهد تبريز نشين قاجار را سر اغاز نوسازي در ايران ميدانند.( با چشم پوشي از اقدامات شاه عباس صفوي در تجهيز سپاهش به توپخانه )او براي جنگ با سپاه روسيه تزاري به تجربه دريافته بود كه ديگر نيروي نظامي به تنهايي كارساز نيست و به ناچار بايد از انچه غرب بدان دست يافته است (فن اوري) استفاده كرد.وي با اعزام چندين داشجو به غرب براي اموزش هنر وفن اوريهاي مورد نياز در جنگ(نقاشي؛توپخانه؛پزشكي و،،) شرايط اغازين انتقال دانش وفن اوري جديد را در ايران فراهم كرد. (دو نفر از ان دانشجويان با همسران اروپايي بازگشتند.)
همزمان با دوران ميجي در ژاپن كه به عصر نوسازي ژاپن مشهور است؛در ايران امير كبير بر سر كار مي ايدواصلاحاتي را در درون اغاز مي كند وبا تاسيس دارالفنون به دنبال انتقال دانش و فن اوري جديد از برون مي باشد.
اينك ژاپن داراي بالاترين توليد ساليانه ودرامد سرانه است وما!؟؟
فراموش نكنيم كه در اسيا دو كشور ايران وتايلند هيچگاه مستعمره مستقيم نبوده اند.
وعمر استعمار غير مستقيم هم در ايران از دويست سال بيش تر نيست.
پس راز عقب ماندگي ما چيست؟ وبراي رفع ان چه مي توان كرد؟