هشتم ماه مارس روز جهاني زن بود استكهلميان گزارش جالبي از مراسم ان روز در سوئد همراه با تصوير نگاشته است. پهلوي اول؛ با كشف حجاب به دنبال ازادي زنان وپيشرفت و ترقي انان بود اما از انجاييكه اين اقدام درسطح وشكل باقي ماند واز سويي ديگر اجباري و تحميلي به انجام رسيد ثمره اي جز جريحه دار ساختن احساسات مردم و مقاومتهاي پيدا وپنهان نداشت كه با امدن پهلوي دوم اجبار ان برداشته شد.
در پس پيروزي انقلاب به ويژه از دهه 60الزام به رعايت حجاب مصوب دولتي همان واكنشهاي پيشين را در مقابل اين تحميل به دنبال داشت.تا جاييكه شناخت كاركنان دولت(بانوان) در مهمانيها ومحافل خصوصي به دليل تناقض فاحش در پوشش وارايش امري دشوار مي نمود.
چندي پيش توفيقي حاصل شد و سفري به كشور باستاني مصر رفتم. كشوري مسلمان وبسيار پيشروتر از ما در جريان سازي ديني وحمايت از فلسطين امادولت مدعاي اسلامي بودن ندارد گرچه خود را يكي از ستونهاي جامعه كشور هاي اسلامي مي داند. (و به حق هم چنين است) در هر ضيافتي كه البته دولتي هم بود مشاهده تنوع پوشش والبته حجاب امري طبيعي بود؛ در يكي از ان مهمانيها كه دركشتي وبر رود نيل شناور بوديم به دوست گرامي ونويسنده اي كه افتخارهمسفري با او را داشتم گفتم: نه در دوران پهلويها ونه اكنون اين فضاي ازاد در نحوه برگزيدن پوشش را ايران تجربه نكرده است.
در قاهره از هر 7 بانو ودختر جوان 4 نفر به شيوههاي فرهنگي خودشان والبته ديني محجب بودندو به گفته يكي از هنرمندان وزين كه در همان زمان از اسكندريه بازديد كرده بود بيش از 90 % زنان با حجاب بودند.